Κάθε ημέρα βρίσκω τον χρόνο για να πω: Πήρες το φάκελό σου; Βούρτσισες τα δόντια σου; Μην ξεχάσεις το μεσημεριανό σου!
Αλλά βρήκα τον χρόνο να πω τα λόγια που της χρειάζονταν να ακούσει; Έχεις σημασία. Είσαι σημαντική για εμένα. Μου αρέσει να περνάμε την ώρα μας μαζί. Υποστηρίζω αυτό που είσαι.
Σήμερα θα θυμηθώ.
Κάθε ημέρα, ξοδεύω χρόνο να παρατηρώ τις επιδόσεις της, τις απλωτές της στο κολύμπι, τους τρόπους συμπεριφοράς της στο τραπέζι.
Αλλά βρήκα χρόνο να παρατηρήσω τις καινούριες φακίδες επάνω στη μύτη της ή πώς ζαρώνουν τα μάτια της όταν γελάει;
Σήμερα θα το θυμηθώ.
Κάθε ημέρα βρίσκω χρόνο για να μάθω το πρόγραμμά της, πού πρέπει να βρίσκεται, και τί πρέπει να έχει μαζί της.
Αλλά βρήκα τον χρόνο για να μάθω αυτήν την ίδια — τί είναι αυτό που την γαληνεύει; Τί είναι αυτό που την φοβίζει; Τί είναι αυτό που την κάνει να νιώθει ασφαλής; Τί είναι αυτό που την κάνει να γελά μέχρι δακρύων;
Σήμερα θα το θυμηθώ.
Κάθε ημέρα, μέσα στη βιασύνη, τις πιέσεις και τις προκλήσεις της καθημερινότητας, συχνά ξεχνάω τί είναι το πιο σημαντικό.
Αλλά δε θα κολλήσω στο χτες. Το σήμερα έχει μεγαλύτερη σημασία.
Δύο μικρά χέρια που σε κρατούν ανάμεσα τους, ένα πονηρό χαμόγελο και ένα κολλητικό γέλιο είναι οι καλύτερες στιγμές αυτού του εικοσιτετραώρου.
Σήμερα θα το θυμηθώ.
Μετάφραση: Γεωργία Γεωργιάδου
Σχολιάστε