Ναι. Πολλοί δε θα συμφωνήσουν. Είναι γνωστές οι ιστορίες που λένε πόσο ευτυχισμένες ήταν οι μαμάδες στην εγκυμοσύνη που το είχαν επάνω τους το μωρό και το πήγαιναν όπου ήθελαν (αυτό είναι μάλλον νοσταλγία!). Πόσο τραγικά είναι τα πράγματα, όταν το παιδί αρχίζει και περπατάει εκεί γύρω στον χρόνο και χρειάζεται να το κυνηγάς γύρω – γύρω, πόσο φοβερό είναι να σηκώνεται το παιδί το βράδυ και να έρχεται στο κρεβάτι σου να σου ζητήσει βοήθεια γιατί φοβήθηκε – ή ακόμη χειρότερα να θέλει να κουρνιάσει δίπλα σου, γιατί «οι σκιές κρύβουν το φως» κι αυτό, όπως και να το κάνεις, είναι φοβερό.

Πολλοί δε θα συμφωνήσουν, γιατί το βόλεμα των γονιών, καμιά φορά, υπερβαίνει την ανάγκη των παιδιών, καμιά φορά, και η ανασφάλεια των γονιών υπερβαίνει την ανάπτυξη των παιδιών, ίσως και η υπερβολική φροντίδα, άλλες φορές, επιβραδύνει την αυτονομία των παιδιών.

Το βιντεάκι προτείνει το εξής αυτονόητο: αντί να έχεις το παιδί φυλακισμένο, βάλε το να κοιμάται σε ένα χαμηλό κρεβάτι. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και το ανάλογο δωμάτιο, ίσως και το ανάλογο σπίτι. Μην ξεχνάμε όμως, ότι παιδιά μεγαλώνουμε, θα έχουμε περιθώριο και αργότερα να φτιάξουμε το ιδανικό σπίτι, τώρα όμως, προέχει η ασφάλεια και ένα περιβάλλον που είναι κατάλληλο για το παιδί μας. Χαμηλά κρεβάτια, χαμηλά τραπεζάκια, τα παιχνίδια και τα βιβλία του σε μέρη που να μπορεί να τα φτάνει.

http://undefined

Η διασημότερη υποστηρικτής του χαμηλού κρεβατιού είναι, βέβαια, η Maria Montessori, η οποία, με τις εκπαιδευτικές μεθόδους της υποστήριξε την ανεξαρτησία, την ελευθερία του παιδιού (με όρια, φυσικά) και τον σεβασμό στην ανάπτυξή του. Η ιδέα πίσω από το κρεβάτι πατώματος της Montessori συμφωνεί με τις γενικές αρχές της μεθόδου της: το παιδί πρέπει να έχει ελευθερία κίνησης και πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κινείται ανεξάρτητα στο (ασφαλές) δωμάτιο του. Οι γονείς που ακολουθούν αυτήν τη μέθοδο, συνήθως έχουν τα μωρά σου σε καλαθούνες μέχρι τον δεύτερο τους μήνα και μετά χρησιμοποιούν το κρεβάτι πατώματος. (source:babyspeepsite)

(image source: finnian’s montessori room)

Οι έρευνες καταρρίπτουν ακόμη και τον μύθο που λέει ότι τα πατώματα έχουν υγρασία, η οποία περνάει στο σώμα μας και δημιουργεί αρθρίτιδες και ρευματικά αργότερα στη ζωή μας. Μια ιδέα, η οποία μας έρχεται από το παρελθόν, όπου τα σπίτια που ήταν χτισμένα στην ύπαιθρο και τα τσιμεντένια ή χωμάτινα πατώματά τους αποτελούσαν ιδανική φωλιά για την υγρασία.

Αν λοιπόν αποφασίσουμε ότι αυτή η μέθοδος ταιριάζει στο παιδί μας, αλλά και σε εμάς, πρέπει να φροντίσουμε για τα εξής: καλό και σκληρό στρώμα, με σεντόνια που να εφαρμόζουν. Το στρώμα ή χαμηλό κρεβάτι να βρίσκεται μακριά από πρίζες και καλώδια, κουρτίνες, λάμπες, στερεοφωνικά ή καρέκλες. Θα πρέπει επίσης να αποφεύγουμε χαλάκια ή πατάκια, μαξιλάρες ή οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει πνιγμό στο παιδί. Φυσικά θα πρέπει να φροντίσουμε να αερίζεται καλά το δωμάτιο, όπως επίσης να σκουπίζεται και να σφουγγαρίζεται καθημερινά. (source:babycenter)

Αν κόσμος μας δεν είναι φτιαγμένος για μωρά, ας τον διορθώσουμε!

Γράφει η Γεωργία Γεωργιάδου