4 δώρα θα ήθελα να σου δώσω πριν την πρώτη σου ημέρα στο σχολείο

Αγάπη μου,

Σχεδόν δεν θέλω να σε αφήσω να φύγεις. Το έχω πει στον πατέρα σου εκατοντάδες φορές να περιμένουμε έναν χρόνο ακόμα πριν αρχίσεις το σχολείο. Μου μιλάει για κοινωνικοποίηση και ότι δεν θέλει να μείνεις πίσω. Κι εγώ του μιλάω για μαγειρική επάνω στον πάγκο, το παιχνίδι στο πάρκο, τις επισκέψεις στο μουσείο επιστημών και το πόσο πολύ διασκεδάζω μαζί σου. Λατρεύω να σε έχω κοντά μου. Εάν είχα έστω και ένα ίχνος σιγουριάς ότι θα μπορούσα εγώ να σε διδάξω στο σπίτι, θα το έκανα. Όχι τόσο γιατί πιστεύω ότι θα δυσκολευτείς στο σχολείο, αλλά γιατί είσαι δικός μου, Πάντα ήσουν δικός μου. Με φοβίζει να σε αφήσω να φύγεις.

Ξέρω ότι είσαι τόσο ενθουσιασμένος που θα ξεκινήσεις το σχολείο και θα κάνεις καινούριους φίλους και θα φωνάζεις την δασκάλα σου Δεσποινίς Honey (από την ταινία Ματίλντα), αλλά ανησυχώ για εσένα. Παρά το γεγονός ότι πολλές φορές επιδεικνύεις μεγαλύτερη συναισθηματική ωριμότητα από πολλούς γνωστούς μου ενήλικες. Ανησυχώ για εσένα επειδή εγώ πήγα στο σχολείο. Ξέρω πώς είναι μερικές φορές. Ξέρω ότι μερικά παιδιά (και δασκάλες) είναι απλά κακά. Ξέρω πώς είναι να είσαι μόνος σε ένα δωμάτιο που επικρατεί συνωστισμός. Εύχομαι να μπορούσα να είμαι πάντα εκεί για να σε εμψυχώνω, αλλά δεν μπορώ. Υπάρχουν κάποια μέρη που πρέπει να πας μόνος.

Αν μπορούσα, αυτή τη στιγμή, να σου δώσω κάποια δώρα, αυτά θα επέλεγα:

Υπομονή. Θέλω να καταλάβεις ότι οι άνθρωποι που είναι κακοί με τους άλλους, το κάνουν γιατί πονούν. Κάτι πάει λάθος με τη ζωή τους και η προβολή του θυμού τους στους άλλους, κάποιες φορές, τους βοηθάει, στιγμιαία, να ξεχάσουν τον πόνο τους. Να καταλάβεις ότι αυτοί που δείχνουν αθλιότεροι είναι και αυτοί που χρειάζονται την μεγαλύτερη υποστήριξη.

Μετριοφροσύνη. Ξέρω ότι για χρόνια σου έλεγα πόσο υπέροχος, έξυπνος και όμορφος είσαι… άλλα δεν θα είσαι πάντα ο καλύτερος σε ό,τι καταπιάνεσαι. Η αλήθεια είναι ότι μπορεί σε κάτι να τα πας χάλια. Δεν πειράζει. Μάλλον είναι υπέροχο, θα έλεγα, γιατί αυτό που μας ορίζει είναι το πώς αντιδρούμε στη αποτυχία. Να θυμάσαι ότι ακόμα και οι ειδικοί, κάποτε ήταν αρχάριοι. Ίσως να χρειαστεί να παλέψεις για κάτι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήσουν φτιαγμένος γι’ αυτό. Να είσαι αρκετά ταπεινός, ώστε να μπορείς να δουλεύεις για όλα αυτά που δεν σου φαίνονται εύκολα.

Κουράγιο. Ποτέ μην φοβηθείς να σηκώσεις το χέρι σου. Αν παλεύεις να καταλάβεις κάτι, η πιθανότητα είναι ότι το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη μισή τάξη. Μην φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου. Να κουβαλάς μαζί σου την αυτοπεποίθησή σου, όταν συναντάς καινούριους ανθρώπους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ψάχνουν κάποιον «τέλειο», για να γίνουν φίλοι, ψάχνουν κάποιον αληθινό. Να έχεις το κουράγιο να είσαι ο εαυτός σου και οι αληθινές φιλίες θα ακολουθήσουν.

Ηρεμία. Ξέρω ότι σου αρέσει η τάξη. Ξέρω ότι σου αρέσει να ακολουθούν όλοι τους κανόνες. Κι εμένα μου αρέσει. Κάθε ημέρα στο σχολείο θα υπάρχουν στιγμές χάους, μπορεί να είναι στο διάλειμμα ή την ώρα του διαβάσματος. Θα υπάρξει χάος. Μην χάσεις τον εαυτό σου μέσα του. Όταν οι καταιγίδες θα μαίνονται γύρω σου, εσύ κουβάλα τον δικό σου καιρό. Ελπίζω να μην σε καταβάλει η αταξία.

Καλή σου τύχη στην πρώτη σου αυτή ημέρα.

Με αγάπη,

Μαμά.

H Kristin Anderson είναι μητέρα, κοινωνική λειτουργός και συγγραφέας. Το βιβλίο, το οποίο έχει συγγράψει μαζί με τον σύζυγό της, αναμένεται να εκδοθεί και λέγεται Candy Monster

Μετάφραση – Επιμέλεια: Γεωργία Γεωργιάδου

Πηγή: Candy House Blog

Σχολιάστε