Βλέπεις την κυρία που πάει στη δουλειά της, χτενισμένη, βαμμένη, περιποιημένη, ντυμένη τέλεια, είναι όμορφη… Βλέπεις τις ονειρικές φωτογραφίες τύπου Instagram, από θάλασσες και βουνά, διακοπές το λένε, και σκέφτεσαι πώς τα καταφέρνουν; Περνούν στο χρονολόγιο του Facebook χαμογελαστές εικόνες γονιών με τα παιδιά τους, από εξόδους για καφέ, από σπίτια τέλεια τακτοποιημένα…

Ίσως και να ζήλεψες κάποια φορά…

Κι εσύ νιώθεις λυπημένη που η μεγαλύτερη σου επιτυχία σήμερα ήταν που ξύπνησες χωρίς πονοκέφαλο και κατάφερες να πας τα παιδιά στο σχολείο χωρίς καυγάδες. Ή που κατάφερες να μιλήσεις στο τηλέφωνο για 10 λεπτά, χωρίς ο ένας να πέσει από το μπαλκόνι και ο άλλος να πέσει από την κούνια…

– Απλά ζήσε –

Δεν γίνεται να αναπνέεις παραχωμένη σ’ εκείνο του παλιοκούτι των προσδοκιών των άλλων, των επιθυμιών των άλλων, της κριτικής των άλλων… όλα των άλλων. Η ζωή που μοιάζει τέλεια, είναι εκείνη που δεν μπορεί παρά να είναι στημένη, σκηνοθετημένη να αντιγράφει την ευτυχία, μακριά από δοκιμές, μακριά από λάθη και σίγουρα μακριά από τη λύπη, την ασχήμια και τα μειονεκτήματα.

– Μη φοβάσαι να ζήσεις –

Κι εσύ, δεν ήσουν λυπημένη που κατάφερες να πας τα παιδιά στο σχολείο χωρίς καυγάδες, ήσουν ευτυχισμένη. Πραγματικά ευτυχισμένη, γιατί το είχες βάλει στοίχημα με τον εαυτό σου, να δείχνεις την αγάπη σου κάθε ημέρα στα παιδιά σου.

Να μεγαλώνετε μαζί, αγκαλιά, μεγάλη και σφικτή. Να παίζετε, στο χαλί, στο τραπέζι, στην κουζίνα, πάνω από την κατσαρόλα, με την ηλεκτρική σκούπα και μετά στο πάρκο, στην βιβλιοθήκη, δίπλα στη θάλασσα, μέσα στο δάσος, περπατώντας, τρέχοντας, τραγουδώντας και κλαίγοντας.

Το είχες βάλει στοίχημα να αλλάζεις να παίρνεις καινούριες μορφές, σα ζύμη μαλακή, στο σημείο που τα παιδιά σου χτυπούν με το μαγικό τους ραβδάκι.

Είσαι ευτυχισμένη γιατί ο γιος σου, όταν βλέπει εφιάλτες φωνάζει μες τον ύπνο του «μαμά, μανούλα» κι εσύ τρέχεις, κάποιες φορές μαζί με τα έπιπλα του σπιτιού – βρίζεις και συνεχίζεις μέχρι να τον φτάσεις. Γιατί η κόρη σου σού είπε τις προάλλες ότι εκείνα τα βρεφικά παπουτσάκια είναι τόσο όμορφα όσο εσύ. Είσαι ευτυχισμένη γιατί κατάλαβες ότι πιο μεγάλα από τα μικρά δεν υπάρχουν.

Είσαι ευτυχισμένη γιατί ζεις – απλά.

Γράφει η Γεωργία Γεωργιάδου