«Γιαγιά κουράστηκα. Αυτή η ζωή με κούρασε.»

«Πάρε την κούρασή σου και τυλίξου μ’ αυτήν παιδί μου. Σαν να είναι κουβέρτα τους κρύους μήνες του χειμώνα. Η κούραση έρχεται να σου χτίσει μια φωλιά, να σε οδηγήσει να φορέσεις άνετα ρούχα, να σε κάνει να βυθιστείς σε μια ζεστή αγκαλιά. Σε προσκαλώ να μείνεις μέσα σου. Χωρίς δύναμη, χωρίς σκέψεις, χωρίς πράξεις. Όπως το χιόνι που καλύπτει τα πάντα, για να μαλακώσει τον κόσμο, να τον φιμώσει, να τον προστατέψει από τον θόρυβο. Δέξου τις νιφάδες της κούρασής σου και δώσε την άδεια στον εαυτό σου να καλυφθεί τελείως από αυτές.»

«Μπορεί να πεθανώ θαμμένη εκεί…»

«Αντίθετα, θα αναγεννηθείς. Όπως ο σπόρος στο χώμα. Μην αντιστέκεσαι στην κόπωσή σου , μην την αρνείσαι κάνοντας χίλια δυο άλλα, με χίλιες άλλες προθέσεις, με χίλια άλλα συναισθήματα γεμάτα τύψη. Θέλει απλά να σε πάρει από το χέρι και να σε οδηγήσει να βυθιστείς στο κενό. Εκεί που βρίσκεται η πηγή όλων των εσωτερικών μας δυνάμεων. Μας έχουν διδάξει να είμαι δυνατοί μέσω της αντίστασης. Αλλά στην παράδοση γεννιούνται οι αληθινοί ήρωες.»

«Φοβάμαι γιαγιά. Κι αν η κούραση με εξαφανίσει;»

«Παιδί μου, δεν φοβάσαι την κούραση, αλλά μην χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Ήρθε η ώρα να παραδοθείς στη ζωή. Και να γεννήσεις μαζί της τα πιο υπέροχα παιδιά: τα φρούτα της ψυχής σου.»

Συγγραφέας: Elena Bernabè

Μετάφραση για το Mama’s Word – Γεωργία Γεωργιάδου